Siłownik pneumatyczny wykorzystuje ciśnienie gazu do wykonywania pracy, w szczególności pracy liniowej. Słowo „pneumatyczny” pochodzi od języka greckiego i odnosi się do powietrza, które jest najtańszym i najczęstszym rodzajem gazu wykorzystywanego w cylindrach pneumatycznych.

Cylinder działania jednostronnego

Powietrze może być łatwo pobierane i sprężane w celu uzupełnienia układów pneumatycznych i nie stanowi takiego samego zagrożenia jak inne gazy. Zamiast tego można stosować niektóre gazy obojętne, ale muszą one być zamówione lub wyprodukowane wstępnie oraz sprężone w zbiornikach, a także mają bardziej ograniczone zastosowanie.
Sam cylinder zawiera komorę (do której może dostać się skompresowane powietrze), ścieżkę do jej opuszczenia, tłok (który wykonuje większość pracy) oraz jakiś system działania, którego częścią jest tłok. Istnieje kilka różnych typów systemów działania z których korzystają siłowniki pneumatyczne, a każdy zapewnia nieco inny rodzaj siły.
Pierwsza i najprostsza wersja to cylinder jednostronnego działania, w którym układ tłokowy wymusza sprężone powietrze poprzez zawór elektromagnetyczny z tyłu tłoka. To wysoce skompresowane powietrze szuka najłatwiejszego sposobu na wyjście i wywiera dużą siłę na powierzchnię tłoka.

System liniowy

Powierzchnia tłoka lub wielkość otworu wpływa bezpośrednio na to, jak łatwo powietrze będzie w stanie popchnąć tłok. Im większy rozmiar otworu, tym łatwiej porusza nim powietrze – do momentu, w którym masa staje się istotnym czynnikiem.
Gdy tłok jest wypychany, powietrze wychodzi przez zawory wylotowe, które są ostrożnie umieszczane dalej w cylindrze. Tłok wraca naturalnie na swoje miejsce, aż do cylindra dojdzie kolejne uderzenie sprężonego powietrza. Siłowniki pneumatyczne jednostronnego działania można również zmodyfikować za pomocą ściśniętego mechanizmu sprężynowego, wstawionego między koniec cylindra i bok tłoka, naprzeciw którego wchodzi sprężone powietrze.
Ten system działa w sposób podobny do standardowego, ale po uwolnieniu sprężonego powietrza tłok jest cofany do pierwotnego położenia na końcu cylindra za pomocą sprężyny. Ten system jest używany do powtarzalnych, liniowych ruchów obejmujących duże obciążenia i wymaga większej siły sprężonego powietrza, aby wykonać swoje zadanie. Jedna seria sprężonego powietrza wypycha tłok, a kolejna seria przesuwa go z powrotem do pozycji wyjściowej. W tym systemie należy dokładnie kontrolować ciśnienie powietrza.
Artykuł powstał we współpracy z OBREiUP