Wznoszone konstrukcje budynków oraz ich poszczególne elementy i części podlegają różnego rodzaju obciążeniom, które podzielić można na dwie podstawowe grupy: ze względu na czas trwania obciążeń oraz ze względu na sposób, w jaki obciążenie działa na konstrukcję i jej fragmenty.

Sposób działania obciążeń

Obciążenia działać mogą na konstrukcję w sposób stały, zmienny oraz wyjątkowy (określany także jako akcydentalny).
Obciążenia stałe to takie, które na konstrukcje oddziałują niezmiennie. Zalicza się więc do nich na przykład: obciążenia wywoływane przez ciężar własny samej konstrukcji i jej poszczególnych elementów oraz obciążenia wywoływane przez ciężar własny budynku i wszystkie siły działające stale. Do tych ostatnich zaliczyć można np. siły sprężające.
Obciążenia zmienne to takie, które działają na konstrukcję raz na jakiś czas. Mogą być spowodowane albo sposobem, w jaki użytkowana jest konstrukcja, albo warunkami panującymi wokół niego – takimi jak np. obciążenia powodowane przez działanie podmuchów wiatru albo śnieg zalegający na dachu. Natomiast obciążenia wyjątkowe to takie, które pojawiają się tylko w nietypowych sytuacjach. Zalicza się do nich na przykład obciążenia powodowane przez działanie huraganowych wiatrów albo przez trzęsienia ziemi.

Statyczne i dynamiczne

Obciążenia możemy także podzielić na statyczne i dynamiczne. Konstrukcje obciążone dynamicznie wymagają nierzadko analizy dynamicznej. Wartość obciążenia dynamicznego uzyskuje się poprzez pomnożenie wartości obciążenia statycznego przez współczynnik dynamiczny (konkretne wartości można znaleźć w normach).
Polskie normy dla obciążeń:

• obciążenia stałe: PN-82/B-02001
• obciążenia zmienne technologiczne i montażowe: PN-82/B-02003
• obciążenia pojazdami: PN-82/B-02004,
• obciążenia suwnicami pomostowymi, wciągarkami i wciągnikami: PN-86/B-02005,
• obciążenie śniegiem: PN-80/B-02010
• obciążenie wiatrem: PN-77/B-02011,
• obciążenie oblodzeniem: PN-87/B-02013,
• obciążenie gruntem: PN-88/B-02014,
• obciążenie temperaturą: PN-86/B-02015.