Obok próchnicy kruszące się szkliwo zaczyna być coraz poważniejszym problemem dotykającym Polaków. Bez względu na wiek pojawienie się tego kłopotu może być spowodowane szeregiem czynników i warunkować kolejne problemy zdrowotne.
Szkliwo zębów jest najtwardszą substancją w ludzkim organizmie. Złożone przede wszystkim z wapnia chroni zębinę i miazgę zębów, umożliwia gryzienie oraz przeżywanie pokarmów. Szkliwo narażone jest na działanie różnorodnych czynników, z których to próchnica wydaje się być najpoważniejszym. Szkliwo narażone jest na uderzenia, zarysowania, pękanie – a wszystko to na wskutek czynników zewnętrznych i wewnętrznych. Co powoduje jego kruszenie?

Niewłaściwa higiena, rozwój próchnicy, wybielanie

Najprostszą drogą do zwiększenia podatności szkliwa na uszkodzenia jest niedostateczna higiena jamy ustnej. Poprzez brak szczotkowania zębów na szkliwie rozwija się płytka nazębna a kolejno próchnica. Co ważne – ząb objęty próchnicą w dużej mierze jest znacznie bardziej podatny na złamanie, gdyż zmniejszona jest jego żywotność.
Dużym problemem jest również niewłaściwy sposób przeprowadzania wybielania zębów. Nie od dzisiaj wiadomo, że wiele produktów stosowanych w tym celu wpływa negatywnie na szkliwo zębów. Zastosowanie zbyt dużej dawki preparatu doprowadzi do odwapnienia tkanek zęba i zwiększonego ryzyka kruszenia.
Zdarza się, że na stan naszego szkliwa wpływa to, co jemy. Mowa tu głównie o produktach zawierających kwasy. Substancje o podwyższonej kwasowości zawarte są w słodkich, gazowanych napojach. Co więcej – ich długotrwałe spożywanie może także wpłynąć na pojawienie się nadwrażliwości zębów.

Kruchość zębów wynikiem chorób i leczenia

Kruszenie się szkliwa może być również wynikiem bruksizmu. Ta choroba o podłożu psychosomatycznym objawia się zgrzytaniem zębami, najczęściej w nocy, kiedy chory nie ma możliwości kontrolowania tego zjawiska. Wieloletni bruksizm stopniowo będzie prowadził do ścierania się szkliwa oraz odsłaniania głębszych warstw zęba.
Co ciekawe, przyczyną kruszenia się szkliwa może być także przeprowadzanie zabiegów, które mają na celu wyleczenie naszych zębów, np. zęby, które leczy się kanałowo, są martwe, nie mają dostępu do składników odżywczych czy mineralnych. Dodatkowo w kilka lat po wykonaniu zabiegu leczenia kanałowego ząb staje się mniej elastyczny i bardziej podatny na złamania. Następuje również głęboki proces utraty składników mineralnych.
Również w wyniku radioterapii szkliwo może ulec uszkodzeniu. Jest to wynikiem zmniejszenia ilości śliny w ustach oraz zaburzeniami właściwego pH. Brak śliny sprzyja zakwaszaniu obrębu jamy ustnej, to z kolei wpływa negatywnie na nasze szkliwo.